ردپا
نشریه ی بچه های پزشکی مهر ۸۵ دانشگاه علوم پزشکی تهرانردپا
نشریه ی بچه های پزشکی مهر ۸۵ دانشگاه علوم پزشکی تهراناطلاعیه
به نام او
قرار بر تعطیلی وبلاگ نیست!!! قرار بر کمتر نوشتن و بهتر نوشتنه!
همین.
راستی، به این دو تا وبلاگ هم سر بزنین دوستان و در این دو تا وبلاگ هم بنویسین دوستان مهر 85!!!
رمز ورورد به وبلاگ هم که یادتونه دیگه...!
سلام
من آقا یا خانم روستایی رو نمی شناسم جهت اطلاع گفتم!
از حرف های و عرایض بنده هم برداشت های بنده هم برداشت های درست و صحیحی نشده بود!
خدانگهدار
به نام او
آقای روستایی یکی از بهترین و آروم ترین بچه های ورودی مهر ۸۵ هستن و من شخصا احترام زیادی براشون قائل ام. مشکل وبلاگ و دنیای مجازی سوءتفاهم و عدم شناخت طرفین از همه؛ ولی خدا نکنه که این نوشته ها اسباب دلخوری یا دل شکستگی کسی رو فراهم کنه. پس من همینجا از همه بابت همه چیز عذر می خوام و دوست دارم به همه ی اینها به چشم تجربه نگاه بشه. التماس دعای زیاد و اعیاد شعبانیه هم خیلی زیاد مبارک...
سلام....
خیلی در جریان بحث های پست قبل نبودم ... چون هیچی نمی فهمیدم زیاد ...
کلا که همیشه اساس بر کم نوشتن و بهتر نوشتنه ولی بعضی جاها نمی شه کاریش کرد ... و مثل پست این دفعه ی من طولانی ترین پستم می شه! ( تازه باز هم جای ارتقا داشت!!!)
ولی اینکه اوله این پست نوشتید " قرار بر تعطیلیه وبلاگ نیست..." (...) !
پاینده باد!
به نام او
پس حالا اساس رو می ذاریم رو خیلی کمتر نوشتن و خیلی بهتر نوشتن!:) در ضمن، در مورد پست خودتون من اصلا منظورم نوشته ی شما نبود. خوبه اولش تاکید کردم که منظورم خودم هستم. نه؟!!!
خیلی کمتر نوشتن و خیلی بهتر نوشتن...خیلی خوبه، اما باعث ایجاد توقع میشه، یعنی از هر نوشته انتظار بهترین میره که ممکنه اتفاق نیافته و این واسه وقتی بدِ که آدم به نوشتن نیاز پیدا میکنه. بعضی وقتا فقط نوشتنه که میتونه آدم رو راضی کنه.
امیدوارم زود به نوشتن برگردین.
راستش این اولین بار بود که اومدم اینجا، اما اسمتون رو تو صفحات دیگه دیده بودم، دیدگاههاتون جالبه، امیدوارم مدت نبودنتون طولانی نشه.
پست قبل رو خوندم، راستش باهاش موافقم، به خصوص با جان کلامش که "برقراری تعادل" بود.
موفق باشید و در پناه حق.
منتظر اپما!